Je bent 48. Of 52. Misschien 56. De kinderen zijn (bijna) het huis uit, je hebt weer ademruimte, en dan ineens gebeurt het. Je wordt wakker met een soort onrust. Geen paniek, maar wel dat gevoel van: moet ik niet weer iets gaan doen? Niet alleen voor het geld (al is dat soms ook een reden), maar voor jezelf. Voor je hersens. Voor je gevoel van… betekenis.
En dan begint het.
Je opent LinkedIn, kijkt naar je oude profiel en denkt: wie is deze vrouw? Wat moet ik hiermee? Kan ik dit überhaupt nog? Wil ik dit eigenlijk wel?
Je bent veranderd – en dat mag
Weet je nog wie je was toen je voor het laatst werkte? Misschien rende je toen van opvang naar kantoor met een hoofd vol to-do’s. Misschien zat je in een andere sector, had je andere ambities.
En nu? Je hebt dingen meegemaakt. Ziekte misschien. Rouw. Of je bent gewoon volwassen geworden op een manier die alleen de tijd voor elkaar krijgt.
Waarom zouden we dan terug willen naar wie we toen waren?
Misschien is dit hét moment om jezelf opnieuw uit te vinden. Niet zoals in je dertiger jaren – met eindeloze opleidingen en twijfels – maar met lef. Met ervaring. Met een stijl waar Kris Jenner een puntje aan kan zuigen.
Wat wil je eigenlijk?
Als je alles loslaat – het cv, de verwachtingen, het gezeur in je hoofd – wat zou je dan willen doen?
Wil je nog 5 dagen per week knallen in een kantoorbaan? Of droom je van iets flexibels, een paar dagen freelancen of iets totaal anders?
Zou je misschien zelfs een eigen project willen starten, of samenwerken met anderen van jouw leeftijd die ook denken: “ik ben nog lang niet klaar”?
En als je nu denkt: ik weet het gewoon niet, ook goed. Misschien is het niet het juiste moment om direct te solliciteren. Misschien is het tijd om eerst opnieuw kennis te maken met jezelf.
Wat heb je eigenlijk allemaal gedaan, al die jaren?
Laten we één misverstand uit de wereld helpen: thuis zijn is geen sabbatical. Het is management. Het is onderhandelen, plannen, zorgcoördinatie, huishoudelijke logistiek én crisiscommunicatie.
En het telt mee. Het heeft je iets geleerd. Iets wat je meeneemt in elke volgende stap.
Heb je weleens opgeschreven wat je allemaal hebt gedaan de afgelopen jaren? Wat je hebt geleerd, geregeld, volgehouden? Zou het kunnen dat daar veel meer waarde in zit dan je tot nu toe dacht?
Waar begin je?
Misschien bij jezelf. Misschien bij een vriendin die al werkt en bij wie je eens mag meelopen. Misschien bij een coach, een netwerkbijeenkomst, of gewoon een goed gesprek met iemand die je vertrouwt.
Je hoeft niet direct te solliciteren. Het mag ook klein beginnen. Een dag vrijwilligerswerk. Een online cursus. Je eigen moodboard maken op Pinterest van alles waar je enthousiast van wordt.
En als je denkt: ik ben veel te lang uit het werk geweest – kijk dan eens hier:
👉 Re-integratie via UWV: wat zijn je opties?
👉 Nationale Vacaturebank: banen voor 50+
👉 Springest: opleidingen en cursussen
En dan nog iets…
Je bent niet alleen. Er zijn zoveel vrouwen zoals jij. Slim, grappig, ervaren. En ook zoekend.
Hoe zou het zijn als we niet alleen gingen re-integreren, maar ook heruitvinden?
Als we de arbeidsmarkt weer een beetje eigen zouden maken. Op onze voorwaarden.
Wat zou jij dan willen doen?
Laat het me weten in de comments. Of stuur me een berichtje. Ik ben benieuwd naar jouw verhaal. En wie weet kunnen we elkaar wel een zetje geven. 💬
